“De hoofdstad van Overijssel is Zwolle, van Zeeland is Middelburg”. Luuk is zich aan het voorbereiden op zijn topografietoets… Aardrijkskunde noemde wij dat vroeger op school. Het woord is anders, de opgave nog hetzelfde. “Groningen opa, dat is gemakkelijk, dat is twee keer hetzelfde. Net als Utrecht..
Aardrijkskunde… Mijn probleem van toen waren de provincies Overijssel en Drenthe… Met de hoofdsteden, Zwolle en Assen of Assen of Zwolle… Nog altijd haal ik ze, tot aan de dag van vandaag, door elkaar.
Luuk vindt topografie leuk, dat zie en hoor je aan alles. Bij onze verhuizing sjouwde hij dolgelukkig met een doos vol atlassen van opa en oma naar huis… Met een soort van trots horen we hem aan, hoe hij met het grootste gemak alle hoofdsteden opnoemt… Limburg, Maastricht… en Arnhem hoort bij Gelderland… Heel enthousiast en met een prachtig cijfer kwam hij terug van school. Onze Luuk.. negen jaar. Kleine kinderen worden groot…
Nog even dan komen de rivieren. Dat wordt lastiger, althans.. Dat vond ik. Waarom zo moeilijk doen, met de Waal en de Rijn bijvoorbeeld… Ineens, ergens halverwege het land, wordt het Nederrijn, Lek, Oude- en Kromme Rijn.. Wie heeft dat in godsnaam bedacht…
Fien is bijna jarig. Vier vingertjes gaan de hoogte in. Dan ben ik vier jaar opa, en dan ga ik naar de basisschool. En daar hebben zo ook kepjoeters.. zegt ze. Ze kijkt er echt enorm naar uit en ik hoop maar dat het haar niet gaat tegenvallen. Een compleet nieuw ritme… elke dag naar school. Ook dat hoort bij de basisschool Fien. Inderdaad ja, kleine kinderen worden groter..
Luus weet van dat alles nog niks… Gelukkig maar. Zij staat haar ‘mannetje’ wel op haar ‘schooltje’. “Pien mij slaan”, zei ze van de week met bepaalde regelmaat… Normaal komt Pien er dan achter dat ze dat dus juist niet moet doen bij Luus, want die geeft als een volleerde bokser, haar reactie meteen terug. “Pien mij slaan”, dat mag niet hé opa
Naar school gaan is voor Gijs geen straf. Je ziet dat aan alles, dus ook aan zijn rapport. Wanneer je het verslagje van de juf leest op zijn rapport wordt je er bijna verlegen van, zo’n mooie lovende woorden. Die Gijs.. Hij ‘springt’ als het ware door school, of het hem allemaal geen moeite kost…
Kleine kinderen worden groot.. Je merkt nu al het verschil…Met de meiden is het nog heerlijk knuffelen, met de jongens ook wel, zo soms… Maar met ‘de mannen’ praat je inmiddels wel over andere zaken….
Ook hier merk je dat kleine kinderen groter worden. Maar ook dat heeft zijn charme.