Ik kwam ze in de vroege morgen tegen in de lift… De verpleegkundige, althans.. Zo zag ze er uit. Voor hetzelfde geld had ze de titel ‘verzorgende, woonbegeleidster of zorgassistent’ op haar naamkaartje staan. Maar dat maakt in deze ook niet uit. Ze had een keurig wit jasje aan, een stralende lach, ze was heel erg vriendelijk en… ze had een roos in haar hand.
Was ze jarig, een leuke dankbare patiënt, had ze een jubileum te vieren? Ze zag me vragend kijken en ze zei met enige trots en een brede smile: “Het is vandaag ‘de dag van de Verpleging’, vandaar de roos meneer”. De dag van de Verpleging. Heeft het breeduit in de kranten gestaan, was het op de radio of het acht uur journaal, bij SBS- laat nieuws, RTL of wat dan ook…… Ik heb het niet gezien.
Zijn we ons allemaal wel bewust wat deze groep ‘zorg mensen’ elke dag maar weer doet voor onze maatschappij. En dan ga ik het echt niet hebben over de salarissen, daar zijn andere mensen voor. Nee, ik bedoel meer de vanzelfsprekendheid. Je komt ze dagelijks tegen, in de lift net zoals ik, op de fiets of met de auto wanneer ze op weg zijn naar hun volgende cliënt. Vaak is het niet alleen de hoognodige zorg die ze verlenen bij hun cliënt. Vaak gaat het, ondanks de krappe tijd die er voor staat, verder, veel verder.
Als klankbord fungeren, is iets te gemakkelijk geformuleerd. Vele cliënten zitten al vroeg in de ochtend te wachten op dat deurbelletje van de ‘zuster’. En o jee… als ze te laat zijn. Verdiep je maar eens in het eenzaam zijn van de mens. Bijna een miljoen ouderen zijn eenzaam. Nog niet eens geen goedemorgen, welterusten of eet smakelijk kunnen zeggen, hoe erg is dat.
Hoe fijn is het dan wanneer dat belletje gaat en er een stralende zuster over de drempel stapt, en op die ene dag ook nog eens met een roos in haar hand. Tijdens het wassen of verzorgen samen even de dag doorlopen, een luisterend oor, een raadgever, een lach, soms een traan… Hoe fijn..
Weet je, wat voor onzin bedenken we niet met zen allen: De dag van Yoga, plattelandsdag, een pindakaasdag (echt die bestaat op 24 jan.) een eerlijke handelsdag, een roodharigendag, een star-wars dag… Bedenk het maar allemaal… 10 november, Mantelzorgdag, maar die mag blijven van mij.
Zullen we al die ‘onzinnige dagen’ gewoon wegstrepen en elke maand een dag van “De Zorg’ gaan maken. Lijkt me een goed plan. Geef ze maar vaker die pluim op hun spreekwoordelijke hoed. Van mij mag het, ze verdienen het als geen ander, toch?