GEFFEN –“In de biechtstoel? Oké, maar overdag heb ik daar bijna geen tijd voor. Kom dan maar vroeg in de morgen, dat komt me beter uit”, aldus de geboren en getogen Geffenaar Tonny Jansen (64). Op een vroege donderdagochtend om half acht combineert Tonny zijn ontbijtje met zijn biecht in onze biechtstoel. Het ons kent ons verhaal geldt zeker voor deze persoon. Een Bekende Geffenaar die sowieso de lieveling is van de Toapen tijdens het jaarlijkse Recht vur zunne Roap spektakel. Daarnaast kent Geffen en verre omgeving hem van de taxiritten en natuurlijk van de fietsverkoop en reparatie.
Geloof je?
Tegenwoordig hoop je meer dan je gelooft, heb ik het idee. Ik ben lid van het gemengd koor, vandaar dat ik met grote regelmaat op zondag tijdens de dienst in de kerk aanwezig ben. De preken van de pastoor die doen me wel iets ja. Zijn verhalen komen natuurlijk uit op de levenswijze van de Heer. Maar hij combineert het geheel op een zodanige manier, met vergelijkingen van heden en verleden, dat het je zeker stof tot nadenken geeft. En dat doet me wel iets ja, meer dan dat je soms wil toegeven. En als je dat geloven noemt, dan geloof ik wel.
Wat is een goede eigenschap van je?
Ik probeer altijd zo goed mogelijk mijn afspraken na te komen en dat lukt me meestal wel. Ik kan me erg storen aan het feit dat iemand zijn afspraak niet na komt. Misschien komt het wel omdat ik best punctueel ben, soms misschien wel iets te….Vandaar dat ik dat altijd wel lastig vindt. Ik kan slecht nee zeggen en wil het iedereen altijd naar de zin maken,dat kan natuurlijk niet altijd,want je hebt met meerdere dingen te maken, maar ik doe mijn best.
Wat is je grootste zonde?
Die is best moeilijk. Ik ben eigenlijk best een tevreden iemand, gewoon fijn zoals het nu is. Misschien zou je het anders moeten zeggen: “Het is zonde, dat..”. Ik ben laatst een dagje wezen uitwaaien aan de zee. Soms wil je dat, even je zinnen verzetten. Dat dagje uit is me erg goed bevallen. Misschien dat het zonde is dat ik dat niet vaker doe. Iets meer tijd voor mezelf pakken. Een of meerder dagen weg misschien… Maar och.. die behoefte is er niet zo, eigenlijk is het zo ook goed.
Wat koester je het meest?
De gezondheid natuurlijk, dat staat buiten kijf. Gezond blijven, en als het kan nog een hele poos. Maar wat ik ook koester en heel erg van kan genieten, is de natuur. Die is zo mooi en aan de andere kant ook weer zo breekbaar. Vaak ben ik vroeg aan het werk. Wanneer dan, in de zomer, de deur van de werkplaats open staat hoor je de vogels buiten in alle vroegte bezig… dat hele kleine onderdeeltje van de natuur is al zo mooi. Dat moet je koesteren en er vooral heel erg zuinig op zijn, toch?
Waar kun je heimelijk van genieten?
Van muziek. Ik zing zelf al jaren in ons kerkkoor. Dat zou ik echt niet willen missen. Maar ik kan ook genieten van sport, en dan met name het voetbal. Alhoewel, de verruwing in die sport maakt het nou niet echt aantrekkelijker. En daar komt bij dat onze top van ons voetbal zo verwend is met geld, auto’s en alle maar enigszins denkbare luxe. Hun imago, hoe ze eruit zien en zo, is bijna belangrijker geworden dan hun voetbalprestatie. En dan die aanstellerij op het veld wanneer ze eens een tik krijgen. Laat ze maar eens kijken naar een wielrenner of naar een rugbywedstrijd. Misschien dat ze maar eens een voorbeeld aan die mannen moeten nemen.
Wat stuit je het meest tegen de borst?
De rommel die je onderweg, vooral in de berm bij op- en afritten, tegenkomt. Wie doet nou zoiets? Bij Paalgraven bijvoorbeeld, de oprit naar Den Bosch, daar kom je de grootste rommel tegen. Let er maar eens op. Zelfs lege bierblikken zie je daar in die bocht liggen. Bier drinken in een auto. Een tip: Neem een taxi, zou ik zeggen.
Van wie kun je nog wat leren?
Ik denk dat je door goed te luisteren vaak iets kan leren. Heel vaak onderbreken mensen iemands verhaal, of nog erger, ze vullen het verhaal verder voor die persoon in. Luisteren is een kunst, al zeg ik het zelf, maar wel heel moeilijk. Veel mensen verstaan die kunst helaas niet, en dat is jammer. En bij ons aan de wekelijks zondagse stomtoffel hoor je trouwens ook heel veel wijsheden, daar blijf je leren. Elke week weer, zeker weten.
Wie of wat is je grote voorbeeld?
Mijn grote voorbeeld, heb ik dat? Mag het ook waardering zijn? Waardering voor de hulp uit mijn omgeving die ik steeds maar weer mag ontvangen, dat waardeer ik enorm. Het is eigenlijk niet onder woorden te brengen. Weet je, ik heb het gevoel dat ik maar met mijn vingers hoef te knippen en ze staan al voor me klaar. Dat geeft je zo’n fijn en warm gevoel. Echt mooi, om te ervaren. Soms denk ik wel eens: Waar heb ik het aan verdiend. Fijn dat er zo’n mensen bestaan.
Met wie zou je een Weesgegroetje willen bidden?
Het mooist zou zijn om dat op zondag in de kerk samen met alle kerkgangers te doen. Steeds voor een speciaal iemand. Maar ik zou het dolgraag ook nog even willen doen met Joke, de vrouw van onze Wim en moeder van Rowena en Laura. Nog even wat dingen zeggen, het was zo oneerlijk allemaal en haar heengaan ging allemaal zo snel. Maar ook, als ik dat dan toch kan en mag, even bijpraten met Toon Cremers. Even polsen of hij nog weet dat de patroonheilige van Achel in België inderdaad de Heilige Monulphus en Gondulphus zijn. Dat probeerde hij me toentertijd wijs te maken toen we samen door Achel reden. Een prachtige herinnering.
Heb je verder nog iets op te biechten?
Ik denk dat ik alles wel heb gezegd. De benzinepomp… Achteraf bezien, is het goed dat ik het zo heb gedaan. En dat sociale contact, wat veel mensen dachten dat ik het zou gaan missen, dat is er echt nog wel. Via de reparatie en de taxiritjes blijf ik contact houden met Geffen, maak je maar geen zorgen. En… Wanneer ik me nu echt heel alleen voel, dan heb ik de Toapen toch ook nog. O ja…Toch nog wel een belangrijk iets….Er wordt hier en daar gefluisterd dat ik ermee ga stoppen.
Dat is dus een fabeltje, ik vind het nog te leuk om te doen en ik ga zeker nog door met de fietsen en taxi zolang mijn gezondheid dat toe laat.
Foto's:
