Het is 18 december. De Sint is spoorloos, iets dat ik mij als kind al afvroeg. Maandenlang is het: ‘Hij komt, hij komt…’, dan stopt hij je vol met cadeaus, maar niemand zwaait hem uit op 6 december. Ja, ‘Dag Sinterklaasje’!
En dan opeens is er de Kerstman; ‘Jingle bells, all the way.’ Je komt er op de radio niet onderuit. Ook niet in het centrum waar de geluidsinstallatie je ongevraagd in de kerstsfeer probeert te brengen.
Maar ik wil stilte, geen radio, niet te vaak naar het centrum, geen televisie.
Ik wil de tijd gebruiken om over dingen na te denken. Wat we aanmoeten met ons leven op deze planeet? We maken ons zorgen over het klimaat tijdens de grootste klimaatconferentie ooit terwijl we het ondertussen wel lekker vinden met die 11 graden midden december! Er zitten dagen tussen dat het zó guur is dat ik soms denk: ‘Kom maar óp met die opwarming van de aarde.’
We weten allemaal dat het niet normaal is en toch heeft het wél iets om gewoon nog in je overhemd naar buiten te kunnen lopen.
Wordt Nederland straks een subtropisch paradijs achter dijken die 6 meter hoger zijn? Nou, dat laatste helpt dus niet. Ik begreep dat bij een stijging van de zeespiegel niet alleen de zee hoger komt te staan, maar dat vooral de rivieren het water niet meer kunnen afvoeren en dus gaan overstromen!
Het gevaar voor Brabant komt dus niet vanuit het westen maar vanuit het oosten. Da’s andere koek! ‘Schijndel aan Zee’ wordt ‘Schijndel aan de Maas’.
Laat ik dus de buitenkerstverlichting midden in de nacht uitzetten, iets korter douchen, een plastic zakje meenemen naar de kaasboer, de verwarming iets eerder op 3 graden minder, de tv uit in plaats van op ‘standby’, van die dingen. Daarover dus.
Fijne kerstdagen.
Henk