Een paar weken geleden irriteerde ik me mateloos aan al de ‘oude rommel’ in mijn huis. Losse prul, speelgoed waar je wél je nek over breekt, maar waar nooit mee gespeeld wordt, kookboeken die enkel stof vangen, oude vazen, schoenen die nooit gedragen worden, half lege potjes crème, oude lampen, etc.
Dus ik regelde een busje, verzamelde mijn moed en ging aan de slag. Alles uitgezocht, opgeruimd, busje vol geladen en naar de stort.
Wat een heerlijk opgeruimd en vrij gevoel gaf dat zeg!
En dan begint december en komt de Sint. De lijstjes in de schoen logen er ook dit jaar niet om.
En het is een fantastisch kinderfeest dus kom op maar weer…. Shoppen!
En nu is het de welbekende ‘day after’.
Wanneer ik vanmorgen wakker word en met mijn duffe hoofd de keuken inloop voor een vers bakje koffie, struikel ik alweer over het nieuwe speelgoed.
De playmobil ligt overal, mijn zolder, die net zo prachtig was opgeruimd is ontploft en ik hoef het komende jaar voor niemand meer douchegel te halen, want ik heb een voorraad van heb ik jou daar.
De kinderen vragen nu al hoeveel nachtjes het nog slapen is voordat voor hun de slingers hangen en wat ze krijgen? (en dat is daags na elkaar, en al over 9 nachtjes!)
De volgende vraag is wanneer we de kerstboom gaan halen en of het dit jaar echt een joekel mag zijn? Gevolgd door de vraag of we er dit jaar ook een paar pakjes onder leggen, want die hebben ze in december nog niet genoeg.
Kortom ik weet heel zeker dat mijn huis opnieuw uit zijn voegen barst binnenkort. En wat het mooiste is? Dat ik op de kerstboom na niks meer heb wat ik weg kan gooien. Want het is geen oude rommel meer, het is nieuwe!