GEFFEN –Boet van Dijk, bij zijn geboorte zo’n kleine veertig jaar terug, vernoemd naar de bekende wegracer van toen: Boet van Dulmen uit Ammerzoden. Papa Henk was een groots fan van deze Brabantse racer, vandaar. Geffen kent Boetje van Dijk als ‘de’ uitbater van zijn jongerenkroeg. In juli van dit jaar viert hij zijn 15- jarige kroeg jubileum. Bij “Boetje’ begon voor menig Geffenaar de kennismaking met het stappen, het eerste biertje en het te laat thuiskomen. Boet heeft het omgaan met jongeren, in de vingers. Hij weet als geen ander hoe wat het verwachtingspatroon van de jongerengroepen is. Vandaag is Boet mijn gast.
Door Jan van Ravenstein
Geloof je?
Ik ben gedoopt. Katholiek dus, maar ik wil je wel vertellen dat ik wel mijn twijfels heb bij de testamenten. Maar aan de andere kant is het ook wel weer zo dat ik soms toch wel… Ik bedoel, soms denk ik dat er wel iets meer is tussen hemel en aarde, jawel. Strooipop bijvoorbeeld, het is in feite een basis idee van ons aller, helaas veel te jong overleden, Judith Strik. De eerste keer dat we Strooipop organiseerde hadden we echt schitterend weer. Prachtig werkelijk. Toen heb ik dus wel even naar boven gekeken gezegd: “Bedankt Judith, goed geregeld daarboven”.
Wat is een goede eigenschap van je?
Wie deze vraag leest, zal misschien wel zijn wenkbrauwen fronsen… Want, en dat weet ik ook wel van mezelf, ik kan wel eens iets te slordig zijn in afspraken. Maar ik denk dat het juist een goede eigenschap van mij is dat ik bijna altijd ‘wel licht zie, aan het eind van de tunnel’. “Makt oew eige gin zurge, ut kumt wel goed”, is mijn overtuigende stelregel. Snap je.
Wat is je grootste zonde?
Ik kan erg moeilijk delen. Luisteren hoort misschien wel bij je opleiding als kastelein en als verlengstuk daarvan, zul je ook wel eens een probleemoplosser moeten zijn. Ik denk wel dat me dat goed af gaat. Ik heb meer moeite met het omgekeerde. Ik kan mijn probleem niet zo goed delen, hou het meer voor mezelf. Misschien dat ik ook maar eens een kastelein moet gaan zoeken waar ik onder het genot van een goed glas bier men ‘hele ‘hebben en houwen’ kwijt kan.
Wat is je grootste wens?
Het klinkt misschien wel wat oubollig, maar dat is eigenlijk maar een ding. Gezond blijven. Jaren terug kwam die stelling nog geen seconde in me op. Maar nu je toch wel ouder wordt (15 juli vier ik men 40e verjaardag) denk je er toch vaker over na. Vooral over die enge ziekte en de dood. Je wordt er echt niet vrolijk van wanneer je in je eigen omgeving allemaal van die nare berichten hoort. Kom op, laat maar doorgaan naar de volgende vraag.
Waar kun je heimelijk van genieten?
Kijk, die vraag past beter van mij. Ik geniet met volle teugen wanneer iedereen het naar zijn zin heeft. Bij mij in het café.. Spontaan wordt er wel eens de microfoon gepakt en dan gaat die ene, waar je het totaal niet van verwacht, een lied zingen. En wanneer dan de hele kroeg gaat mee lallen.. Ja, dan krijg ik kippenvel op mijn armen. Laat de boel de boel, laat ze plezier maken. Ze mogen best veel, en dat weten ze ook. Maar op hun beurt weten ze ook weer precies hoever ze mogen gaan. En dat is de kunst van de kastelein, al zeg ik het zelf.
Wat stuit je het meest tegen de borst?
Dat sommige mensen denken dat het allemaal vanzelf gaat. Soms is het misschien wel afgunst, terwijl dat helemaal niet nodig is, echt niet. Je hebt erbij die denken dat je het allemaal om het geld doet.. Ja, het hoort er nu eenmaal bij, geld verdienen. Maar plezier hebben in hetgeen je doet staat bij mij misschien, ik weet het eigenlijk wel zeker, nog wel op een hoger plaatsje dan dat eeuwige ‘geld verdienen’.
Van wie kun je nog wat leren?
Van wie niet, ook zo’n geijkt antwoord, niet dan. Maar om iets te leren, moet je er wel voor open staan. Een wijze spreuk van mijn opa, Toon van Dijk, is me altijd bijgebleven: “Wanneer je allemaal dezelfde kant uitloopt, kom je nooit iemand tegen”. Hij bedoelde daarmee dat je de discussie best mag aangaan. Je wordt er alleen maar wijzer van.
Achter welk deurtje zou je nog wel eens willen kijken?
Achter zoveel deuren.. Bij een aantal zou ik het nog niet eens aan durven geven, het waarom ik dat zou willen en zo. Nog niet misschien. Dan heb je hier meteen de titel te pakken van ‘neisgierige mens’, zoals ze dat hier zeggen, terwijl ik dat juist helemaal niet ben. Ieder doet zijn ding maar, dat is mij best, als ik het maar niet hoef te doen. Maar wat me wel echt interessant lijkt is om te zien hoe het bijvoorbeeld in het Torentje van Mark Rutte toegaat. Daar zou ik wel eens een muisje willen zijn. Of in het Witte Huis, nu Trump het daar voor het zeggen heeft.
Met wie zou je een Weesgegroetje willen bidden?
Natuurlijk met Leny Romme. In ‘haar’ biechtstoel had zoveel mooie woorden voor mij, ik werd er bijna verlegen van toen ik het las. Ze zei, en ik citeer: “Boetje, da vind ik zo een mooie mens. Hij is goed bezig met onze jeugd. Boetje durft… hij durft een statement te maken, zijn korte broek, het Duitse café toen… Eigenzinnige types zoals Boetje geven kleur aan ons dorp, anders wordt het ook zo saai. Ja, een Weesgegroetje met Boetje, dat zou ik wel willen. Maar ik zal het wel vóór moeten bidden, ben ik bang”. Einde citaat. Echt gaaf Leny, maar je bent nog niet langs geweest. De deur staat open. En ik zal je verrassen. Voorbidden hoeft niet. Want weet je, ook ik bid soms nog wel eens een Weesgegroetje, echt wel.
Heb je verder nog iets op te biechten?
Nee, want weet je. Een kastelein heeft ook zo zijn ‘bargeheimen’. En daarnaast… Ik heb geen problemen met wat, wie of hoe.
Foto's:
