09 november 2017

Klets van ons Eigen: Krea Bea

Zoals jullie wel weten, ben ik geboren met twee linkerhanden. Dat weerhoudt me natuurlijk niet van de meest creatieve en ambitieuze projecten te starten. Of naar de Krea Doe Beurs te gaan.
Die werd afgelopen week gehouden in de Jaarbeurs in Utrecht. Vlaai en ik wilden er graag heen. Om ideeën op te doen voor onze Mama Doet Workshops en om te shoppen (ik dan, Vlaai snapt niets van stiften die duurder zijn dan 9,95).
We gingen op donderdag, de minst drukke dag. Maar zo gauw we de hal binnenliepen, gonste het al van het rumoer. Had ik al verteld dat ik niet goed tegen te veel prikkels kan? We liepen een rondje en nog een rondje en ik was al half hysterisch bij het zien van al die kleurboeken, handletterboeken en 3D-kaarten, toen Vlaai ineens riep dat ze een workshop wilde doen.
Ik viel natuurlijk stijl achterover, want als ik ben geboren met twee linkerhanden, is Vlaai toch zeker geboren met vier voeten. Knutselen met de kinderen vindt ze heerlijk – dat dan weer wel – maar ik had haar niet ingeschat als een volwassen knutselaar.
We gingen aan tafel bij een stempelworkshop. Iets waar ik al niks van snapte, ik dacht serieus dat mensen de mooiste handgeletterde kaarten maakten uit de losse pols. Toen bleek dat er dus stempels bestaan, met prachtige teksten. Mijn probleem was meteen opgelost.
We gingen een kaart maken, waarin je cadeautjes en tekstjes kon verstoppen. Nou ja, in ieder geval bestond het uit het in elkaar schuiven van twee enveloppen en daaroverheen ging je dan van alles plakken en doen en dan ontstond er op magische wijze ruimte om bijvoorbeeld een maskertje en een zakje thee in te schuiven. Maar goed, ik was tijdens het plakken het ruimtelijk inzicht al kwijt, waardoor mijn kaart op z’n kop de juiste vorm had.
De workshopgeefster probeerde niet te zuchten en gaf me toch wat extra papier. Ik had namelijk de achterkant volgeplakt met de papiertjes die op de voorkant hoorden. Uiteraard. Het zal ook weer eens niet.
Daarna gingen we dus aan het werk met stempels en stansen. Ik had dat nog nooit gezien en nu mocht ik het zo waar zelf proberen. Ik snap nog steeds niet hoe het werkt, maar je gebruikt dus een uit de kluiten gewassen deegroller om vormpjes uit een papiertje te snijden. Te gek!
Uiteindelijk was ik natuurlijk ontzettend trots op mijn bouwwerkje. Nu alleen nog een acrylblok aanschaffen en stempels van (waarschijnlijk) honderd euro per stuk en niemand weet meer dat ik een motorisch gestoorde kluns ben!
Gelukkig moest Vlaai ook even naar de wc. Ik greep mijn kans en rende naar een standje, waar ik voor een opgebouwd pensioen stiften kocht (het was echt een geweldige aanbieding), zonder dat zij er commentaar op kon leveren. Mijn dag kon niet meer stuk.
Zeker niet, toen we bij een standje verschillende soorten cupcakes konden proeven. Wat te denken van red velvet, of framboos met witte chocolade? En er was nog een aanbieding ook! Eindelijk ging Vlaai ook overstag. Overladen met zakken kant-en-klare mix, togen we op huis aan.
Of tenminste, dat was de bedoeling. Maar toen bleek dat je wafels met gele room kon kopen en chocoladesaus erop. En kroketten en heerlijke friet. Kortom: het was een heerlijke dag. En die stiften? Die heb ik nog steeds verstopt.

Groetjes Kleine Ven

Foto's:


0