HEESWIJK-DINTHER – Hoe ze elkaar precies hebben leren kennen, daar mag iedereen naar gissen, want dat doen Jos en Antje van den Besselaar van der Pas zelf ook. Dat het echtpaar elkaar intussen door en door kent kan zonder overdrijven gesteld worden want op zondag 20 mei is het exact 60 jaar geleden dat beiden elkaar het ja-woord gaven. Een jubileum dat zij zeker gaan vieren met (klein)kinderen, aanhang, familie, vrienden en kennissen.
De intussen 85-jarige Antje is een geboren en getogen Balkumse die opgroeide in een boerengezin met tien kinderen. “Mijn ouders hadden ‘slechts’ drie zonen en maar liefst zeven dochters. Ik was de oudste van de meisjes”, vertelt ze. Hoe zij en haar echtgenoot Jos elkaar leerden kennen is in nevelen gehuld, maar: “Het was vroeger heel normaal om bij mensen thuis te gaan ‘buurten’. Ik en mijn vrienden gingen op zondag op de fiets overal naartoe. Ik vermoed dat we zo een keer bij Antje thuis zijn aanbeland”, vertelt Jos. Hij werd op 19 mei 1928 geboren en viert een dag voor hun 60-jarige huwelijk zijn 90e verjaardag. Jos werd in Nistelrode geboren en was de middelste van negen kinderen. Hij had nog drie broers en vijf zussen. Het gezin verhuisde naar Heeswijk-Dinther toen Jos vier jaar oud was en betrok daar een boerderij aan de Zandkant.
Boeren
Jos hield van ‘boeren’. Dusdanig dat toen er op enig moment te weinig werk was voor hem thuis, hij zelfs een jaar als knecht in de Noordoostpolder ging werken. Hij had toen al verkering met Antje. Die had niet zoveel last van zijn afwezigheid, want het was in die jaren niet gebruikelijk om elkaar alle dagen te zien. “De eerste jaren zagen we elkaar alleen op zondag. Dan gingen we een eindje wandelen of fietsen”, zo wordt teruggeblikt. Telefoon was er niet, dus als er ‘iets’ was, kon je dat niet even snel doorgeven. Met grote hilariteit wordt gememoreerd aan een moment dat Jos zo hard gevallen was dat hij die zondag erop niet kon komen. Antje zat braaf op haar lover te wachten. Die kwam echter niet maar stuurde zijn broer. “Die zei echter om te beginnen niet waarom hij er was en niet Jos en ik was té kwaad om het te vragen”, memoreert Antje lachend.
Op verzoek van zijn ouders komt Jos op enig moment weer thuis werken. Na zeven jaar verkering vraagt hij zijn Antje ten huwelijk en komt ook zij aan de Zandkant terecht. Twaalf jaar boerde het echtpaar daar samen en toen hield het op. “Om uit te breiden moesten we verhuizen naar De Bleken. Dat wilden we niet. Ik besloot te stoppen met boeren”, aldus Jos. Hij houdt thuis nog wat jongvee en varkens en begint bij houthandel Molenheide in Schijndel. Antje zorgt thuis voor het gezin met drie dochters. Zij is een begenadigd coupeuse die tot de dag van vandaag graag en veelvuldig kleding maakt. Niet alleen voor zich zelf, maar tot plezier van iedereen, ook voor de kinderen en kleinkinderen. Voor hen worden verder ook de breinaalden gehanteerd.
Naar het dorp
Op enig moment werd de boerderij aan de Zandkant verbouwd tot een ‘twee onder een kap’ voor twee van hun meiden. Antje en Jos verhuisden naar het dorp maar vooral Jos is nog dagelijks aan de Zandkant te vinden. Hij vindt het heerlijk om daar doende te zijn. Ook bezorgt hij de kerkboekjes en hij is actief als vrijwilliger op het kerkhof. Jos liep vele jaren als collectant. Het echtpaar is opmerkelijk fit en vindt het nog steeds leuk om samen fietstochten te maken. Bij slechter weer wordt er rummikub gespeeld. Het huishouden wordt door hen samen bestierd en Antje zit nog steeds vaak achter de naaimachine. Kinderen, aanhang en de zeven kleinkinderen zijn hun grootste trots.
Zondag 20 mei is het stel 60 jaar getrouwd. Gevraagd naar het recept van een goed huwelijk melden ze direct: “Veel geven en weinig nemen.” Iets waar beiden, gezien de huwelijkse staat van dienst, goed in zijn. Het jubileum gaat gevierd worden met iedereen die hen lief is.
Veel geven, weinig nemen is volgens Jos en Antje het recept voor een goed huwelijk
Foto's:
