14 november 2018

PLOF

PLOF

De nieuwe ‘Sint’ uitgave van een speelgoedparadijs. Met een dikke doffe plof viel hij ook dit jaar weer in op de deurmat. Bijna tweehonderd pagina’s voorpret voor de allerkleinsten onder ons. Sinterklaas. Nog even en Hij komt aan in ons land. Dit jaar bij de Zaanse Schans. Een van de mooiere plekjes in Nederland. Ik kan het beamen omdat we een paar weken terug daar onze familiedag hebben mogen beleven… Werkelijk prachtig.

Gewoon, een boek. Boordevol met ‘je kan het zo gek niet bedenken of het staat er in’ Sinterklaas kadootjes. Toen, best lang geleden toen onze kinderen nog kinderen waren, al een bestseller. En nu staat het nog steeds op plek nummer een van de meest gelezen, uitgeplozen en verknipte kinderboeken van de novembermaand.

Het Sinterklaasfeest. Het Sintjournaal brengt de blosjes op de wangen van Fien en Luus. Vorig jaar werd er ook door de jongens geen uitzending gemist. Dit jaar is het anders. Ze dragen een groot ‘Sint en Piet’ geheim met zich mee en spelen het spel voorbeeldig mee. “Ja opa, wij weten het, van de Sint en van Piet”, zeggen ze met een soort van geheimzinnigheid en trots.

Het lijkt er even op of ze twijfelen of opa wel op de hoogte is. Zeker wanneer hij vraagtekens zet bij het voor hen oh zo belangrijke nieuws. “Hoezo, wat weten jullie? En durf je dat ook te zeggen als de Sint er echt is”. Even is er de twijfel.. Totdat oma ingrijpt. Wat volgt is een zucht van verlichting. Die opa toch. Ik ben overigens benieuwd of ze echt nog zo stoer zijn met de echte confrontatie.. We zullen het zien en meemaken.

Het boek. We hebben er twee. Eentje om in te kijken en eentje om in te knippen. Dat hoort zo. Bij je verlanglijstje horen nu eenmaal foto’s te staan. “Hoe moet de Sint anders weten wat jij graag wil hebben”, aldus Fien. De voorpret alleen al is een feestje op zich. Fien komt niet bij gekeken en knipt er, met haar tong tussen de lippen, lustig op los. Luus vindt alles mooi, van poppen tot auto’s en van een voetbal tot een knuffel.

Op tafel ligt ook de krant. En terwijl de dames druk bezig zijn met kiezen en knippen zie ik de kop in de krant waarin staat dat er een kort geding gaat komen. Een rechtszaak om de intocht te verbieden. De kleur en de uitingen zouden aan een racistische beeldvorming bijdragen”. aldus de aanvragers. Hoe bedenken ze het.

Twee mannen, Rogier Meijerink en Michael van Zeijl, zijn de initiatiefnemers. Rogier wilde op 4 mei op de Dam een lawaaidemonstratie houden. Michael van Zeijl werd eerder dit jaar nog door de rechter veroordeeld tot een boete van driehonderd euro omdat hij een oproep deed om ‘Sinterklaas dood te schieten’. Hij zag dat zelf als een grap. Wat een sulletjes. “Wie zijn in dit verhaal nu de engerds”, vraag ik me dan toch stilletjes af…

Laat het verstand maar eens zegevieren. Ik spreek daarom de hoop uit dat de rechter voor eens en altijd een einde maakt aan dit gedoe allemaal… Dat zou, voor groot en klein, nog eens een ultiem Sinterklaas cadeau zijn. Hou toch eens op.