14 mei 2019

SCHELDEN

Een scheldwoord. Met het grootste gemak wordt het uitgesproken. Op elk moment van enige onvrede zijn sommige mensen in staat je te overladen met alle enge ziektes die maar denkbaar zijn. Vroeger had bijna iedereen in een dorp een scheldnaam, het was meer een bijnaam. Vaak bedacht door een schoolmeester, en vaak ook als een uit de hand gelopen grap bedoelt…

Och, bijnamen, ze waren er volop. Wijzelf waren ook toebedacht met een bijnaam, niks mis mee. Heel langzaam aan verdwijnt hij wel uit het ‘straatbeeld’, net zoals alle bijnamen van toen. Geffense “Hasje Poelie, bijvoorbeeld. Zou er nog iemand zijn die weet wie dat was, waar hij precies woonde…
Bijnamen als: “Toon van Heinne, de Saai, den Baddy, den Taaie, de Gon”. Allemaal nostalgische namen die je zelfs een kleine glimlach geven wanneer je ze weer hoort. En het mooie is, bij elke naam hoort vaak ook nog een anekdote bij..

Maar de enge scheldwoorden die je op de dag van vandaag hoort, maken je verdrietig, heel verdrietig (Wist je trouwens dat er een ‘scheldwoordenboek’ bestaat. www.ensie.nl/scheldwoordenboek) En met het verdrietig maken dan bedoel ik met name de ziekelijke woorden die door sommige mensen (jong en oud) op welk moment dan ook worden uitgesproken. Vooral het woord kanker, het wordt te pas en te onpas uitgesproken. Of het de gewoonste zaak van de wereld is. Maar ook homo, hoer, flikker, graftak, holpomper, nikker, kutwijf, strontridder, of droplul komen met grote regelmaat en gemak voorbij…. Is dat nu echt nodig allemaal?

Je snapt het niet, tenminste ik kan het het met de beste wil van de wereld geen plekje geven in het kader van het: ‘waarom’. Waarom moet je dat K woord nou als scheldwoord gebruiken. “Krijg toch de klerekanker, klote kankerwijf dat je bent”, hoor je ze dan soms keihard zeggen, zelfs schreeuwen. Of kankerhoer, kankerjood, kankerteef of kankerkutjong…. Stoer hoor.

Al heb je er niks mee te maken, dan nog schaam je, je diep voor hetgeen ze zeggen.
Wij moesten dit jaar ook, zeker in de privésfeer, afscheid nemen van hele dierbare (jonge) mensen. Oorzaak: Kanker. Potverdomme, weet ‘da scheldvolk’ wel wat ze teweeg brengen met hun woorden. Ik ben er bang voor dat ze het niet weten.

Iedereen, maar dan ook iedereen, die op een onbehouwen en vaak onbeschofte manier dit woord als een scheldwoord gebruikt zou ik het liefst een enorme knal voor zijn of haar kop verkopen. Ze hebben geen idee denk ik, wat ze met dat ene scheldwoord teweeg brengen. Wat voor pijn ze doen.

Zijn ze nu werkelijk zo dom of alleen maar asociaal. Het zou hun zelf eens moeten overkomen, de wereld zou echt te klein zijn. Want zo werkt dat nu eenmaal bij dat volk…