10 juni 2019

HET GRAS

Het spreekwoord: Het gras aan de overkant is altijd groener, is misschien wel het meest gebezigde en gehoorde spreekwoord aller tijden. Het groene gras aan de overkant. Je komt het, in alle hoedanigheden, bijna dagelijks wel ergens tegen. Het een weerkaatsing van uiterlijke schijn van iets wat er niet is, fake in alle opzichten dus.

En dan hebben we het vaak over de materiële schijn die mensen ophouden om vooral hun imago hoog te houden. Let op, de goede onder ons daar gelaten. Maar wanneer je, je ogen en oren goed de kost geeft… dan zie je best veel groen gras aan de overkant. En weet je, ze kunnen hun fake ook zo mooi verkopen. Of is verbergen een beter woord daarvoor.

Heel lang geleden, toen ik nog jong en knap was, ben ik eens nadrukkelijk met mijn neus op de feiten gedrukt. Het heeft mij toen veel geleerd. Wij waren nog maar net met ons slagerij avontuur begonnen en in een vertrouwelijk gesprek met een beleerd iemand gaf ik aan dat bedrijf x een soort van voorbeeldfunctie had voor mij. De slimme man liet mij uitpraten, over het hoe en waarom. “Ze waren vanuit het niets in bijzonder korte tijd doorgegroeid naar een voor de gehele regio toonaangevend bedrijf. Iets om trots op te zijn”, zei ik.

Hij keek me heel serieus aan en zei: “Uiterlijke schijn Jan”. Ik plaatste mijn vraagtekens bij zijn stelling Zijn woorden werden al snel bewaarheid. Mijn voorbeeldbedrijf viel een paar weken later als een plumpudding in elkaar. Alles was fraude en bedrog… Al het blinkende wat ik zag, was een grote bonk roest… Het gras aan de overkant…. Het zal altijd wel blijven, ben ik bang.

Waarom niet gewoon blij zijn met hetgeen je hebt. Tevreden is misschien wel een beter woord daarvoor. Nog maar even terug hoorde ik (sowieso fijn dat ze dat aan jou toevertrouwen) een vertrouwelijk levensverhaal van iemand. Het was echt geen gras is groener verhaal. Het was een hoop ellende, verdriet en gedoe wat je, je grootste vijand mocht je die hebben, niet toewenst. Ik was er stil van. In feite, bedacht ik me bij thuiskomst, maakte ik me dus ook schuldig aan het bekende spreekwoord.

Ik dacht vaak alleen maar aan puur geluk voor deze mensen wanneer ik ze zag of sprak. Fout dus. Wat moet je toch blij zijn met hetgeen je hebt, ook al zijn er de onhebbelijkheden, bedacht ik me. Tevreden. Het woord krijgt voor mij een steeds grotere betekenis.

Ook hier was het gras aan de overkant groener, veel groener dan wij ons maar enigszins hadden kunnen bedenken.

Foto's:


P0