06 augustus 2019

RECLAME

Vertel mij wat. Zomaar klakkeloos onbetaalde reclame maken voor iets of iemand is niet op zijn plaats. Maar zo soms…dan.

Het verhaal begint eigenlijk met mijn plannetje om samen met Luuk, mijn 10- jarige kleinzoon, een dagje op pad te gaan. Een mannendag zogezegd. Het stond al een poosje op ons to do lijstje. Liefst met de trein, zomaar ergens naar toe in Nederland. Het moest het wel een jongensding zijn, beetje stoer ook. Nu met Luuk en later in het jaar met Gijs. Mannen onder elkaar, top toch?

Het Nemo Science Museum in Amsterdam stond op het programma. Stoer en bovendien leerzaam en ook nog eens leuk. Daarnaast biedt de stad Amsterdam ook voor stoere mannen als Luuk, vele mogelijkheden. Maar o jee, het onnatuurlijke warme weer van wel 40 graden en meer gooide roet in het eten.

Met die temperaturen is zelfs onze veelzijdige hoofdstad meteen een stuk minder aantrekkelijk om te doen. Goede raad was duur. Na overleg met het thuisfront werd de trip aangepast. De mannen, Luuk en Gijs, ieder voor zich, samen met opa… Och, dat kwam nog wel een keer.

Het nieuwe plan bracht ons viertjes -opa, oma, Luuk en Gijs- naar ons buurland Duitsland. Irrland, een attractiepark en dierentuin in Kevelaer net over de grens. Bepakt en bezakt, de airco in de auto op volle toeren, gingen we al vroeg op pad.

Irrland. Hoe mooi wil je het hebben. En daar gaan we. Reclame maken hoort niet zo maar. Maar echt, zo soms kom je superlatieven tekort om een belevenis te kunnen verwoorden. Het park van Irrland is daar zo’n treffend voorbeeld van. Alles is tot in de puntjes geregeld. Een fantastisch groot park met heel, heel veel attracties. En allemaal gratis. Weet je, de euro die je in de trapauto’s stopt komt er, na gebruik van de auto, weer gewoon uit.

Parkeren kost niets.. De entree voor ons viertjes, dertig euro. De consumpties kosten voor het merendeel een euro per stuk, ijsjes ook. Barbecues hangen klaar voor gratis gebruik. Een bolderkar huren, om al je goedbedoelde zooi, mee te sjouwen, drie euro. Verder zijn er geen echt kosten. Je mag alles aan eten en drinken meebrengen, no problem.

Een dagje uit… Het kost nu eenmaal geld. Daar is ook niks mis mee. Maar toch.. Wanneer je dan na zo’n enerverend dagje Irrland je kosten op een rijtje zet –wie doet dat nou niet- en bemerkt dat je voor zo’n dagje uit, inclusief ijsjes, drinken en wat lekkers voor de mannen, je nog geen vijftig euro kwijt bent… Dan kijk je elkaar toch even aan met een blik van… Ja ja.. het kan dus wel.

O ja, frietjes eten zit bij deze optelling niet bij. Hebben we thuis gedaan. Dar vonden de mannen leuker en diezelfde kanjers hebben ons daarna op een ijsje in het dorp getrakteerd.

De dikke knuffel met de woorden: “Opa en oma, dit was nou nog eens een mooie dag”, doen je goed.

Foto's:


P0