Terwijl ons eigen huis al een tijdje VT-Wonen ‘proof’ is, kan ik in het nieuwe huis weer lekker hysterisch doen. Al heb ik nog een hoop te leren.
Kijk, verstand van verbouwen heb ik niet veel. Ja, ik snap dat je iets moet sleuven als je stroom, antennes, water of wat dan ook op een bepaalde plek wilt hebben. Maar in mijn hoofd ontstaan vervolgens op miraculeuze wijze lichtpunten, zonder de daarvoor benodigde stroompunten. Vaak als de muur al gestukt is, zeg maar.
En ook dat nadenken over verbouwen, kost net wat meer tijd. Zodat ik – als het plafond inmiddels dicht is – bedenk: maar het zou toch mooi zijn als we daar ook spotjes zouden hebben? Of als de leidingen getrokken zijn: moet er niet ook een tv-kabel naar die kamer (die net helemaal klaar is).
Hoe minder ik ergens iets van snap, hoe meer bewondering ik krijg voor mensen die het wel snappen én overal aan denken. Er komt nogal wat bij kijken als je een huis wilt isoleren, renoveren en uitbouwen. Het is een buitengewoon leerzaam proces. Dat de tegelzetter ineens komt vragen wat voor kleur voegsel ik wil (zijn daar meerdere kleuren in dan?), of dat er wordt gevraagd of ik de vloer in de breedte of in de lengte wil hebben. Gewoon nooit bij stilgestaan.
Ook is het knap dat de aannemer dus wel de juiste informatie kan filteren over al mijn enthousiaste ideeën. Dat ik plinten tegen het plafond wilde bijvoorbeeld. Waren natuurlijk geen plinten. En dat ik dan weer foto’s van Pinterest stuur met enthousiaste ideeën en hij die in twee zinnen verandert in een nog beter plan.
Ja, het huis wordt weer een beetje hysterisch. En het zal weer gebeuren dat mensen bij binnenkomst moeten slikken en mompelen: goh, ja….bij jullie staat dat… Zoals we nu bij ons VT-Wonenhuis ineens horen: nu vinden we het wél mooi. Ach, de wereld is al zo donker. Een beetje hysterie is daarom nooit weg.
Groetjes Kleine Ven
Foto's:
