07 augustus 2020

Traowdag

Vurrige week waren onze Klaas en ikke 54 jaor getraowd. Da’s misschien nie zónne spissjalen dag um te viere, mar as wij bekeijke wa d’r teegesworrig allemòl mi femilie en vriende op onzen aauwer gebeurt, hen we alle reeje um ons zeegeninge toch wel te telle. Onze Klaas von toendertijd da wij moesse traowen op de leste schooldag vur de groote vekansie. Dan ha de school d’r ’t minste laast af. En zoo wier da dus èind juli.
Vur de herdenking van d’n heuglijken dag zen we nor D’n Haag gedaon wor onze jongste en z’n Marieke wone. We veijnen ’t al vort ’n hil reis mar we wón ons klèinkeijnder Luc en Charlotje ok wel wir ’s zien. Dus laoide we ons fietsen in d’n auto en dinne al bijtijds nor ons bestemming. D’r zaat veul vrachtverkeer op de weg. Ge vraogt oew èigen af wa die groote wages ùit Pole, Roemenië en Lithauwe hier nou kommen haolen of brenge. ’n Groot gedilte van de weg nor D’n Haag is vierbaons en da’s ’n gemak.
In de residènsiestad ston de fistlunch klaor en ons Charlotte waar heel bleij mi de kadookes en de klirròzzie die ze kreeg van heur nichje. Ze paaste ’n por dinger en die stonne geweldig. ’t Is ’n schón mèidje en ze groeit as kól. Onze Luc waar op de opvang, mar die zón we nò ons fietstochje dur de duine zeeker nog wel zien.
We han unnen tocht van Scheveningen nor Katwijk op ’t oog. ’n Schitterende route mi ùitzichte um noit mer te vergeete. ’t Weer werkte grandioos mee. Fel blaow locht mi sierlijke, witte veege van wolke en ’n wèrm zunneke die de blommezee onderweeges prachtig belichtte. De variasie waar groot: slangekrùid, teunisblom, geele toorts, walstroi, duindórre, tijm, ons lieve vrouwebedstroi, wilde reuskes, wikke en pispùtjes. Onze Klaas moes gereegeld van z’n fiets um foto’s te make. De roozebottels ware hier gezond; schón groot, rond en rood. Hil anders as b’ons mi die vernódrepte verrimpelde dinger.
In Katwijk bij Hotel Noordzee viete we ’n bèkske mi ’t lèkkerste gebak da’k in teije gehad heb. We zate d’r ok fijn en kieke krèk ùit op ’n prachtig bronze bild van veijf kèirels die herring stòn te happe: ze haauwe de viskes bove d’re mond en ge ziet die in oew fantezie nor binne gleije.’t Bild hi iets stoers en komies. Da ons Brabantse vlag daor ok nog bij hangt, is wel heel bezunder.
Firteg kielemeeter lèkker gefietst. We zón onze Gurt en Mariekes mi d’r huishaauwe trakteere op ’n eetentje. Da kos op ’n pleintje vlakbij hullie huis. Ons Haagse femilie ha ’n buitetoffel gerizzerveerd. Onder ’n òngenaam aovendzunneke genoete we van de goeie kost en de gezelligen buurt. Charlotje kos tussendeur mooi rond de springfonteintjes steppe. Luc zaat lèkker in z’nen èige stoewl bij ons òn toffel tevreeje te soeze. ’t Waar arighèid! We moesse Mariekes bestaote vur d’r optreeje op tillevizie ès Haags raodslid.
Ik moes trugdenken òn 54 jaor geleeje. D’n hillen dag reegen. Ons traowfoto’s in de Kersouwe zen onder de perrepluuj gemakt. Nou hagget hil wa beeter ùitgepakt.
Toen onze Klaas en ik thuiskwame, bèlde Ant um te vraoge hoe we ’t gemakt han. Ik riep: ‘’t Waar suuper!’ Da vond m’n vriendin fijn um te heure. Ze ha ok nog iets vrolijks wa ze van d’re mins mee dur moes geeve, mar misschien wiesse wij ’t al: ‘Op de Canarische eilande hedde hillemòl gin kanaries,’ riep Ant.
‘Da’s zoo ok op de Maagde eilande,’ ha hullieje Tinus geroepe… ‘Daor hedde ok gin kanaries.’

Foto's:


0