De gemeente Sint-Michielsgestel bestaat in 2021 25 jaar. Weekblad de Brug maakt in samenwerking met de gemeente Sint-Michielsgestel daarom een serie van 25 portretten van gewone inwoners, die een bijzondere band met het getal 25 hebben.
Deze week aflevering 3. Willy Klerkx uit Middelrode en Maddy van Eerdenburg uit Sint-Michielsgestel zijn 25 jaar buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand.
Heb jij een speciale relatie met het getal 25? Stuur een mailtje naar smg25@janenjanmedia.nl en misschien word jij in deze rubriek geportretteerd. Deelnemers krijgen een vergroting van hun door Jan Zandee gemaakte portretfoto cadeau.
MIDDELRODE – Voor veel mensen is het een van de mooiste dagen van hun leven: hun huwelijk. Maddy van Eerdenburg uit Sint-Michielsgestel en Willy Klerkx uit Middelrode vinden het een hele eer en verantwoordelijkheid dat ze als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand (babs) namens de gemeente zo’n verbintenis mogen bezegelen. Ze maken er dan ook veel werk van. Op 26 maart bekleden ze hun functie 25 jaar.
Door Wim Poels
Kort na het ontstaan van de nieuwe gemeente stond er een advertentie in de krant. De gemeente zocht nieuwe babs’en. Voorwaarden waren onder meer dat ze hielden van schrijven en speechen. “Ik kreeg meteen de kriebels”, zeggen Maddy en Willy in koor. “Het zou toch heel bijzonder zijn als je dat mocht doen.” Ze schreven een brief en werden tegelijkertijd op 26 maart 1996 aangenomen en een dikke week later officieel beëdigd in Den Bosch.
Maddy en Willy trouwden zelf toevallig voor het eerst in hetzelfde jaar: 1981. Opvallend genoeg hebben ze allebei nauwelijks herinneringen aan wat de gemeentelijk trouwambtenaar destijds te vertellen had. In die jaren was het vaak een algemeen verhaaltje. Het kerkelijk huwelijk, daar draaide het vooral om, het bezoek aan het gemeentehuis was bijzaak. Tegenwoordig is dat voor veel koppels anders.
En al horen ze van anderen dat ze allebei een heel eigen aanpak hebben, Maddy en Willy steken veel tijd in de voorbereiding van een huwelijkssluiting. Voorafgaand gaan ze op huisbezoek bij het koppel om zoveel mogelijk informatie te krijgen. “Dan vertellen ze bijvoorbeeld hoe de man zijn vrouw ten huwelijk wilde vragen. En hoe het steeds weer anders liep. ‘Zeg daar maar niks van hoor’, klinkt het dan soms. Nou, natuurlijk doe ik dat dan wel, als het in mijn verhaal past”, aldus Maddy.
Willy maakte het ook wel eens mee dat een paar niet zoveel te melden had. Ook dan is het een uitdaging een goed praatje te houden. “Je kunt altijd wel iets met de namen, of met de datum van het huwelijk”, vertelt ze. Een van de belangrijke dingen is ook dat er een rode draad in het verhaal zit. Maddy herinnert zich nog dat haar eerste huwelijk er een was tussen twee soapliefhebbers. “Ik had mijn verhaal dan ook als een soap geschreven. Volgens mij is het nog steeds leuk.”
Toch was niet alles geweldig, die eerste keer. Hoewel ze het idee had dat niemand het merkte, had ze letterlijk knikkende knieën. “Daarna ben ik een paar keer blijven zitten. Tot ik me niet meer zo gespannen voelde.” “Die eerste keer zag ik alleen mijn briefje en het bruidspaar. Tegenwoordig kan ik ook kijken naar wat er om me heen gebeurt. Zenuwachtig ben ik nooit meer, maar er is ook nu nog altijd een gezonde spanning”, bevestigt Willy.
De twee mogen dan hun best doen een leuk praatje te houden, ze hebben ook een formele taak. Uiteindelijk moeten ze erop toezien dat de echtelieden allebei een overtuigend ‘ja’ laten horen op de vraag of ze de ander tot echtgenoot nemen. “Daar wordt echt op gehamerd”, aldus Willy. Toch gebeurde het wel eens dat de bruid zo emotioneel was, dat ze niet in staat bleek antwoord te geven. “Ze keek zo gelukkig, ik vond het wel overtuigend en heb toch toestemming gegeven”, lacht ze.
Al is de essentie van het werk hetzelfde gebleven, natuurlijk zijn er wel dingen veranderd. Sinds 2001 mogen in ons land bijvoorbeeld mensen van gelijk geslacht trouwen. “Op de dag dat het homohuwelijk werd goedgekeurd, werd ik al gebeld”, vertelt Maddy. “Een man vroeg of ik het huwelijk met zijn vriend wilde sluiten, in die tijd mocht je gewetensbezwaren hebben. Ik vertelde dat ik het leuk zou vinden. Hij zou diezelfde avond zijn vriend vragen, dat had hij nog niet eens gedaan.” Van het huwelijk staan haar vooral de champagneglazen nog helder voor de geest. “Die waren met een kleurig lint aan elkaar verbonden. Zo mooi.”
Een andere verandering is dat het al jaren niet meer verplicht is in het gemeentehuis te trouwen. Er zijn nieuwe locaties bijgekomen, mensen kunnen sinds 2006 zelfs een eenmalige locatie aanvragen op een voor hen bijzondere plek. Op de markt kwam Willy de toenmalige bewoners van De Plaets – het oude gemeentehuis – tegen. Of ze geen ruimte hadden voor huwelijksplechtigheden. De familie stemde te, net als de huidige bewoners. Een gouden greep, inmiddels zijn er al zo’n 250 huwelijken gesloten. Vooral de eerste keer was het voor Willy zelf ook heel bijzonder. “Het was toch dezelfde plek waar ik zelf getrouwd ben en dat deed me wat.”
Buiten trouwen is leuk, al moet het weer meezitten. Willy staat nog een huwelijk voor de geest op een vijvertje. Bruidspaar en ambtenaar stonden op een vlot, een parasol beschermde tegen de regen. “Wij, en de huwelijksakte, zakten steeds verder het water in. Gelukkig was het huwelijk voltrokken voordat we kopje onder gingen.”
Nog iets wat veranderde: tegenwoordig zijn er veel meer kinderen bij de plechtigheid aanwezig. Was 25 jaar geleden de meest gekozen volgorde nog: eerst een huis, dan trouwen, dan kinderen, tegenwoordig is de komst van nakomelingen steeds vaker juist aanleiding om een huwelijk te sluiten. Babs’en hebben er mee moeten leren omgaan, kinderen eisen soms veel aandacht op.
Samen hebben ze al meer dan 1000 huwelijken gesloten. “Ik heb al eens kinderen getrouwd van stellen die ik ook gehuwd heb. En aangezien ik alles bewaar, kan ik dan terugzoeken wat ik destijds heb gezegd”, vertelt Maddy. Er zit nog geen sleet op, de twee willen voorlopig nog doorgaan. “Want je fietst altijd met een vrolijk, goed gevoel naar huis.”
De gemeente Sint-Michielsgestel bestaat in 2021 25 jaar. Weekblad de Brug maakt in samenwerking met de gemeente Sint-Michielsgestel daarom een serie van 25 portretten van gewone inwoners, die een bijzondere band met het getal 25 hebben.
Deze week aflevering 3. Willy Klerkx uit Middelrode en Maddy van Eerdenburg uit Sint-Michielsgestel zijn 25 jaar buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand.
Heb jij een speciale relatie met het getal 25? Stuur een mailtje naar smg25@janenjanmedia.nl en misschien word jij in deze rubriek geportretteerd. Deelnemers krijgen een vergroting van hun door Jan Zandee gemaakte portretfoto cadeau.
Foto: Jan Zandee
Foto's:
