02 maart 2021

Vrouwelijke ondernemers van Rosmalen luiden noodklok: ‘Dat volgzame is nu wel weg’

ROSMALEN – In een dorp gaat een lockdown dieper dan in een stad. Je kent namelijk de ondernemers, de winkeliers en mensen achter de café’s en restaurants. Bovendien raakt de tweede lockdown de beautybranche, waarin voornamelijk vrouwen werkzaam zijn. En zij zeggen (in navolging van vele anderen): de koek is echt op.

Door Sophie Fleur Verbiesen

Op social media laten weten dat je niet meer weet hoe je verder moet: niet veel ondernemers zullen ook de zwarte kant van het ondernemen laten zien. Behalve Ingeborg Meulemans van kapperszaak YOLO dan. De wanhoop is dan ook gewoon erg groot. “Schermen tussen de stoelen, een extra luchtfilteringssysteem, mondkapjes, sanitaire gel en extra schoonmaken: we deden het allemaal. En nog is het niet genoeg.” In maart 2020 sloot ze haar deuren voor de eerste keer. De acht vrouwen bij haar in dienst, kwamen thuis te zitten. “Ik kreeg één keer een vergoeding van €4000,00 van de TOGS (zie kader, red.) en later een kleine vergoeding voor de salarissen. Maar er moest gewoon nog geld bij. Vorige maand kregen we niets, want er werd gekeken naar het inkomen in de maanden oktober, november en december. Ja, toen waren we grotendeels gewoon open!”
Ook Anja Damen zag haar inkomen verdampen. Als therapeut en masseuse moest ze dicht. “Maar mensen mogen wel naar de fysiotherapeut. Ik vind dat zo krom.” Damen heeft geprobeerd nog op andere manieren aan werk te komen, maar het is haar niet gelukt. “Ik ben al 62 jaar. Wie wil me nog hebben? En omdat mijn man een WAO-uitkering ontvangt, krijg ik totaal geen steun van de overheid. En dat terwijl ik weet dat mijn klanten gewoon rondlopen met klachten nu. Door een verkeerde houding door het thuiswerken of door de stress. En ik kan geen kant op.”

Claudia Tulaseket en Maartje van de Oetelaar van Twice, damesmodewinkel op De Driesprong, zijn nog nooit zo druk geweest. Maar dan wel voor tien procent van de omzet. Van de Oetelaar: “We hebben in de eerste lockdown meteen een webshop geopend en nu gaan we daarmee verder. Maar als ik in de winkel kijk, kan ik wel janken. Hele collecties kunnen gewoon weg.”
Ook Tulaseket vindt het moeilijk. Ze krijgen bovendien geen tegemoetkoming van de overheid. “Eénmalig hebben we vierduizend euro gekregen en die kon meteen door naar een leverancier. Daarnaast hebben we geen personeel en zijn we zelf verantwoordelijk volgens de overheid. Bovendien komen we niet in aanmerking voor de TOZO, omdat we partners hebben met een baan. Maar die betalen thuis al alles en Maartje en ik hebben toch flinke kosten. Denk aan de huur en de orders die betaald moeten worden.” Dus is het: geen loon pakken en door. Stilzitten is geen optie. “We zijn heel actief op Facebook en Instagram en we rijden met een grote glimlach bij onze klanten langs om een shirt van 16,99 euro af te geven, maar een vetpot is dat niet. We hopen dat we in maart openkunnen. De orders bij het merk Only bijvoorbeeld, doe je een half jaar van tevoren en dat was dus juni. We hebben geen moment zien aankomen dat wij ook dicht zouden moeten.”

De beautybranche zit ondertussen niet stil en probeert flink te lobbyen. “We hebben een groep van 800 vertegenwoordigers in de beautybranche die óók brandbrieven schrijven en acties organiseren.” Aan het woord is Patrica Baptist, die naast haar baan een eigen schoonheidssalon heeft. “Ik heb bewust niks aangenomen tijdens de eerste lockdown. Ik zag het al wel aankomen. Vrienden van me hebben die eerste tegemoetkoming wel aangevraagd en hebben inmiddels controle gehad. Nu moeten ze tijdens de tweede lockdown terug gaan betalen, terwijl je al geen inkomsten hebt!” Zijzelf kan net de vaste lasten, zoals de huur van haar salon, opbrengen door haar parttimebaan ernaast. “Er blijft niks over.”
Baptist pleit voor openstelling. “Wij waren altijd al bewust van hygiëne, werkten met een mondkapjes, steriliseerden onze materialen.” Bovendien ontstaat er ook verwarring. Op een gemiddelde vrijdag is het bij winkelcentrum De Molenhoek erg druk. Vrijwel alle winkels zijn essentieel. Kapster Meulemans: “Heel eerlijk: we zijn toch niet blind? Een parkeervak is er niet te vinden, de mensen staan in de rij om de Albert Heijn binnen te komen en daarnaast lopen mensen met andere bestemmingen, zoals de slager en de visboer. En dan mag ik niet met een spatscherm ertussen en een mondkapje op, achter iemand staan om de puntjes te knippen?”

Sharon Pennings worstelt niet langer. Eind vorig jaar vond ze een baan. “Ik heb een eigen reisbureau, maar ik werk nu bij de bron- en contactonderzoek van de GGD. Zo kan ik tenminste mijn vaste lasten nog betalen.” Tijdens de eerste lockdown had ze het nog druk. “Vooral met reizen annuleren en omboeken, omdat vanaf dat moment mensen nog maar amper op reis konden. En ja, de eerste drie maanden kwam ik in aanmerking voor de TOZO. Toen het inkomen van mijn man ging meetellen, niet meer.” In november kon ze beginnen bij de GGD. “Ik heb al eerder een crisis overleefd. Ik weet wel wat het is om zware tijden te hebben en er weer bovenop te komen.”
Meulemans besluit: “Wat mij zo frustreert, is het afwimpelen van de klachten van onze branche. Dat het toch maar een beetje haartjes knippen en nageltjes lakken zou zijn. Dat we alleen maar luxe bieden. Te lang haar bij mannen, een grijze uitgroei bij vrouwen…het doet toch iets met je zelfbeeld? En dat in een tijd waarin we allemaal al zo somber zijn. En dan zo’n Hugo de Jonge die met een strak geknipte kop een persconferentie geeft. Zou z’n vrouw met een Youtube-filmpje gedaan hebben. Nou, ik zie echt wel het verschil. Dat was gewoon een kapper. Ik heb in het begin echt alles gedaan wat de regering zei, maar nu denk ik dat ze liever bedrijven kapot laten gaan. Ze ontzeggen ons gewoon met onze eigen handen te werken. Dat volgzame is bij mij nu wel weg.”

 

De regelingen

TOZO = Tijdelijke Overbruggingsregeling voor Zelfstandige Ondernemers. Deze werd in maart 2020 in het leven geroepen om zzp’ers direct te helpen en dat werd ook massaal gedaan. Na die eerste drie maanden werd het inkomen van de partner meegeteld.
TOGS = een eenmalig bedrag van €4000,00 voor mkb-bedrijven met of zonder personeel, die schade ondervonden door de coronacrisis.

Foto's:


r