Toen ik klein was droomde ik van een groot gezin. Zo’n gezin waar dampende pannen op tafel staan en er altijd genoeg is, omdat er nou eenmaal voor heel veel mensen gekookt moet worden.
Een gezin waar altijd genoeg mensen zijn voor een fijne avond spelletjes spelen, hapjes op tafel, veel lol en vertier. Een gezin waar je je nooit alleen voelt en er altijd wel iemand is tegen wie je aan kan praten.
Dat ik zelf uit een nest kom waar we met vier kinderen zijn ben ik niet vergeten, maar dat het niet altijd alleen maar gezellig was had ik blijkbaar wel wat verder weg gestopt. Waarschijnlijk omdat we nu allemaal ‘ volwassen’ zijn en het nu bij gelegenheden juist zorgt voor veel gezelligheid en dat warme ‘thuis-gevoel’.
Maar na afgelopen weekend ben ik weer wat wijzer. Mijn vriend en ik besloten leuk de paasdagen samen te vieren. Maar dan ook echt samen. Oftewel met mijn kinderen (2 dames) en zijn kinderen (2 heren). Allemaal in dezelfde leeftijdsfase en allemaal met een eigen wil en mening. Wow!
Wat zal ik zeggen? De zin: mogen we een snoepje kwam in kwadraat, een brood was amper nog genoeg voor het ontbijt, de wasmachine draaide overuren, de playmobil ligt nog overal, als we ergens heen wilden moest dat met twee auto’s, de winkelwagen was gevuld voor een volle week, maar de inhoud ging een weekend mee, en waar de een pijn had, schreeuwde de ander dat het vooral niet zijn schuld was, om de keren ‘hij-speelt-vals’ nog maar niet te noemen.
Groots gezin dus, maar bovenal gezellig. En dat gezellig mag met een grote G!
Want het merendeel van de tijd was het top. En op momenten zoals deze, waar er vier stilletjes op bed liggen en ik rustig aan mijn wijntje zit, kan ik alleen maar concluderen dat ik er dolgelukkig mee ben.
Zo af en toe dan 😉
Flore
Foto's:
