Afgelopen zomer ontvingen zij tijdens de vrijwilligersavond van voetbalclub WEC de gouden KNVB-speld omdat zij 25 jaar lid van het bestuur waren. Volgende week vrijdag wordt het dubbele jubileum nog eens dunnetjes overgedaan met een feestavond in de kantine. Cor van der Burgt en Ad Spierings zijn immers nauwelijks weg te denken van sportpark De Glorie.
Cor is volgend jaar zestig jaar lid van WEC. Bij de KNVB staat hij vanaf 1959 geregistreerd, maar toen was hij al twee jaar lid. Met acht jongens uit Eerde gingen ze destijds bij WEC voetballen. Drie zijn er nog steeds lid. Cor stond het langst op het veld. Vanaf zijn 17e speelde hij in het eerste elftal waar hij als centrumverdediger uitgroeide tot rots in de branding. Na zijn dertigste ging hij naar de veteranen, omdat dat toen zo gebruikelijk was. Hij stopte pas net voordat hij 65 werd, nadat hij kampioen was geworden met de veteranen. Daarmee is hij houder van het clubrecord als actief speler.
Organiseren
Ad is in totaal 43 jaar aan WEC verbonden. Twee keer vertrok hij, twee keer kwam hij terug bij de club waarvan zijn vader een van de oprichters en jarenlang penningmeester was. Als jongen speelde hij bij WEC en na de verhuizing naar de Hoevenbraak beproefde hij zijn geluk bij Schijndel waar hij in het tweede speelde. Terug bij WEC stond hij enkele jaren in het eerste, om daarna in het tweede en tot 1974 bij de veteranen te acteren. Maar eigenlijk heeft hij altijd meer met organiseren gehad. Zo richtte hij bij de Katholieke Arbeidersjeugd het recreantenteam VV OKAJ op.
In die tijd ontdekte Ad ook dat hij het leuk vond om wedstrijden te fluiten, waarna hij besloot de scheidsrechterscursus bij de KNVB te volgen. In 2006 ontving hij zijn eerste gouden speld omdat hij 25 jaar KNVB-arbiter was. Nog steeds staat hij iedere zaterdag en zondag op het veld. “Op zaterdag fluit ik de jeugd, op zondag senioren. In de loop der jaren heb ik een paar keer gedacht te moeten stoppen, maar de KNVB verhoogde de leeftijdsgrens iedere keer mooi op tijd.”
Zijn 75 jaar zijn hem niet aan te zien. Ad onderhoudt zijn conditie dan ook iedere dinsdag en donderdag met ijzeren regelmaat. Ook Cor (69) traint nog iedere donderdag. “Veel spelers die stoppen met voetballen stoppen ook helemaal, maar ik heb nooit een hekel gehad aan trainen. Ik voel me er goed bij. Af en toe wordt me nog gevraagd om in te vallen bij een wedstrijd, maar daar begin ik niet meer aan. Afscheid is afscheid.”
Vergroeid
Ook op andere dagen zijn Cor en Ad vaak bij op het sportcomplex aan de Veghelsedijk te vinden: in het weekend bij de competitiewedstrijden. op maandag met de onderhoudsploeg en op woensdagmiddag wanneer zij samen de F-jes trainen.
Als bestuurslid was Cor verantwoordelijk voor de accommodatie, de materialen en de tenues. Onlangs heeft hij tijdens de ledenvergadering afscheid genomen. Al blijft hij wel actief voor de club waarmee hij zo ongeveer is vergroeid. “Er is genoeg te doen en ze weten je altijd wel te vinden.”
Ad blijft voorlopig bestuurslid. Als wedstrijdcoördinator is het zijn taak bij iedere wedstrijd voor een scheidsrechter te zorgen. Met het netwerk dat hij in al die jaren heeft opgebouwd, lukt dat altijd wel. En hij heeft er nog steeds plezier in. “Zolang ik geen opvolger heb en ik het nog kan, ga ik vrolijk door.”
Op 27 oktober zet WEC de jubilarissen met een feestavond in het zonnetje.
Foto's:
