Bijna 40 jaar leuke herinneringen ophalen tijdens de jubileum reünie
GEFFEN –Ieder jaar maar weer waren er de enthousiaste plannen. En zoals het zo vaak gaat met plannen, bleef het daarbij. Het verwaterde en ieder deed weer zijn ‘ding’. De reünie 12½ jaar geleden, lag bij menigeen toch nog vers, maar vooral als zeer prettig in het geheugen. Dit jaar zou het een soort van jubileumjaar zijn. Iedereen van de klas zou dit jaar de leeftijd van 50 jaar jong gaan bereiken. Het was een mooie geste om tot actie over te gaan. Zaterdag 17 juni was de dag van de reünie”, aldus Dim van de Put, een van de klasgenoten van de ‘jongensklas’.
Door Jan van Ravenstein
De laatste jongensklas. “Voor een aantal onder ons zal dat enige uitleg vergen”, lacht Dim. Tot 1973 fungeerde het kerkbestuur ook als schoolbestuur. Per 1 jan 1974 komt er één onafhankelijk schoolbestuur voor alle Geffense scholen. De Stichting Katholiek Kleuter- en Basisonderwijs Geffen. Juist in die periode komt ook de grote metamorfose. Tijdens de komende periode (1974-1979) worden de Geffense scholen ‘gemengd’. Een nieuw fenomeen in Geffen omdat de twee scholen, de Maria- en de Aloysiusschool, tot die tijd fungeerde als meisjes- en jongensschool. “De gemengde klas heeft ons steeds achtervolgt tot aan de zesde klas. Toen was dat gewoon een feit. Er kwamen meisjes bij op school. Nu kan je het als bijzonder bezien. Vandaar ook dat we dit als een soort van thema hebben meegenomen voor onze reünie”, zegt Dim van de Put.
Organisatie
We kwamen elkaar ook tegen tijdens Effe noar Geffe en dan kwam steevast de reünie ter sprake. “Hoe ver is het, komt er nog een reünie?”, was dan de steeds terugkerende vraag. “Een bijkomend voordeel van deze klas was dat er een aantal ‘organisatietalentjes’ op de klassenlijst stonden. Het was daarom ook niet zo moeilijk om ze te activeren”, zegt Dim. Ruud Verhagen, Karel van Rijn, en Henri van Schijndel kwamen na een oproep meteen in actie. “Och, het is allemaal niet zo moeilijk, zeker niet in dit digitale tijdperk. Het moet alleen gebeuren”, lacht Dim. Samen zijn ze voortvarend aan de slag gegaan en uiteindelijk was er een lijst met 43 namen, inclusief de leerkrachten van de gehele periode. In totaal zouden er 31 gasten aanwezig zijn. Twee klasgenoten zijn inmiddels overleden, Hendrie van Peufflik en Thejan Savelkouls. “Ook die gebeurtenissen zetten je aan het denken. Zeker om het feit dat alle klasgenoten dit jaar de 50- jarige leeftijd bereiken”, aldus Dim.
Bijeenkomst
De discussie die er op dit moment gaande is over de te grote klassen zal toen wel nooit op de agenda van het schoolbestuur zijn voorgekomen. Maar liefst 37 leerlingen had de ‘laatste jongensklas’. De zesde klas van de Aloysiusschool was in die tijd steevast voor “Mister Prinssen”, het hoofd van de school. Menig Geffenaar heeft van hem, voordat ze de wijde wereld in zouden gaan, de laatste wijze lessen mogen ervaren. Naast de leerkrachten, Diny van Wanrooy, Martien Wijdeven, Hennie Meertens was Theo Prinssen natuurlijk ook aanwezig. Liesbeth Reerink en Eduard Linders, om het lerarenrijtje compleet te maken, waren op deze avond helaas verhinderd. De klasgenoten werden gastvrij ontvangen de zaal van Eethuys ’t Akkertje 2.0. Mari van Hoorn trakteerde de gasten op heerlijk gebak uit eigen bakkerij. “Heel leuk was het, als een soort van wedstrijdje, het proberen te herkennen van de persoon bij binnenkomst. Bij toch wel 95% van onze gasten hadden we het bij het rechte eind”, zegt Dim
Boomplanting ‘Crimson Sentry’
De reünie stond in het teken van, onder het genot van een glaasje en een hapje, elkaar zien en vooral ‘bijpraten’. “Geen echte thema’s in de zin van ‘doe’ dingetjes. Daar waren we het snel over eens. Wel hebben we zitten brainstormen over vooral ‘de laatste jongensklas’. Ook wij vonden en vinden dat best bijzonder. Op de vraag hoe we dat een plekje konden geven kwam steeds weer het feit ‘herinnering’ ter tafel. In de voortuin van de voormalige Aloysiusschool stonden toentertijd twee bomen. Twee roodbladige esdoorns, bleek na informatie. “Bij de nieuwbouw, op de plek van de school, is er een plein wat de naam ‘Aloysiusplein’ heeft gekregen. Daar, was ons idee, zou heel erg mooi een roodbladige esdoorn met de officiële naam: Acer Platanoides ‘Crimson Sentry’, in passen. Het idee voor een herinneringsboom kreeg vorm”, aldus Dim. Een aanvraag bij de gemeente wordt als positief ontvangen en van het bestuur van het Arboretum hebben we alle mogelijke medewerking verkregen. De boom is uiteindelijk besteld en een prachtig plekje gecreëerd.
Onthulling
Na de koffie en het gebak is het hele gezelschap naar het nieuwe Aloysiusplein gegaan. Daar is door de twee ‘jongste’ van de klas, Karel van Rijn en Jacky Michelbrink en de oudste van het gezelschap, Theo Prinssen, door het naamplaatje zichtbaar te maken, de boom onthult. Ruud Verhagen heeft daarna, op geheel eigen wijze, de historie van de school en de periode van zes jaar ‘de laatste jongensklas’ in een toespraak verwoord. Symbolisch werd daarna de boom door de 31 klasgenoten en leraren voorzien van ieder een halve liter (flesje) water. Na het maken van de traditionele ‘klassenfoto’ keerde het gezelschap terug naar de feestzaal.
Tot in de late uurtjes zijn er ervaringen met elkaar besproken. De tijd van toen is daarbij meermalen op een hilarische manier voorbijgekomen. “Fijn dat we het hebben gedaan, de reünie. En de boom, dat is een mooie herinnering en hij staat precies op de juiste plaats, echt mooi. Onze dank nog aan iedereen voor de fijne medewerking”, zegt Dim tot slot.
gallery ids=”26915,26916,26917,26918,26919,26920,26921,26922,26923,26925,26926,26927,26928,26929″
Foto's:
