PrietJanPraat
Dodenherdenking. Twee minuten stilte. Het lijkt niks, twee minuutjes.. Maar toch, als je er bij bent, zijn het best wel 120 lange doodstille tikjes op de klok…
Die stilte die er dan even is. Twee minuten waar je alleen het ruisen van de wind door de bomen hoort, of de op afstand voortrazende auto’s op de snelweg… Soms hoor je een fladderende vogel, maar zelfs die lijken de stilte in acht te nemen. Ook de trein hoor je niet, omdat vlak voor acht uur alle machinisten van ProRail een teken krijgen om hun trein even stil te zetten. Waar ze ook zijn op dat moment. Twee hele minuten om even met je gedachten, te herdenken..
Stil, twee minuten maar. Wat zijn nu twee minuutjes in een jaar, op een mensenleven. Gewoon even om te bedenken hoe het was en hoe het is. Denken vooral aan al die mensen die, inmiddels al meer dan 70 jaar terug vanaf de andere kant van de wereld, alles wat ze liefhadden in de steek hebben gelaten om onze vrijheid terug te geven. Bijzonder toch.
“Ja, maar dat is al zo lang geleden”, hoorde ik iemand zeggen. Dat klinkt dan heel eng, wanneer je die woorden echt serieus hoort uitspreken. Weet je, het zijn maar twee minuten, een keer per jaar…
Twee minuten stilte. Misschien moeten we het zelfs wel vaker doen, Zo voor jezelf. Even stil staan, even stil zijn… Een minuutje, of zo. Om je heen zijn redenen genoeg te bedenken om dat minuutje in acht te nemen. Al zou het maar zijn om even je gedachten te laten gaan naar de medemens, gezin of familie in je omgeving die het best wel moeilijk hebben. Dat behoeft heus geen nadere uitleg, helaas kennen we ze allemaal in ons eigen kringetje.
Geen ‘Nationale Stilte Minuut’, asjeblief niet. Gelijk een secretaresse- of complimentendag. Nee… Gewoon, even een minuutje voor jezelf. Kies het moment zelf maar uit, waar je op dat moment ook bent, wat je ook doet. Even een moment om te bedenken hoe fijn je het wel niet hebt. Een moment van, misschien wel, dankbaarheid dat juist jij die schoonheid van geluk dagelijks mag ontvangen. Ook dat mag.
Stil zijn, in ons haastige wereldje, En nogmaals… Dat hoeft heus niet elke dag. Ik ben benieuwd of het gaat lukken, ook (zeker) voor mezelf. Even een momentje van bezinning.. Probeert u het ook?